Eigenlijk leven we samen zoals we dat al duizenden jaren doen. Ooit met pijl en boog in de bossen in een volksstam; nu in betonnen blokken achter beeldschermen als collega’s. Wij zijn nu eenmaal groepsdieren en kunnen niet buiten elkaar. We werken samen naar een bepaald doel. Heeft iedereen een ander doel dan geeft dat heibel. Want we willen het fijne gevoel ervaren dat we iets bereiken.
Dus gaan we tegenwoordig aan de slag met targets, competentieprofielen, meerjarenplannen… maar hoeveel effect heeft dat op het wij-gevoel, een van de belangrijkere succesfactoren? Naast ons hardwerkende brein hebben wij ook een hele dot emoties. De een mag je wel en de ander niet. De een snapt je en de ander niet. De vraag is dan ook of het succes te behalen valt uit het stroomlijnen van organisaties en het bijeenroepen van vergaderingen. Want wie gaat er tegenwoordig zijn nek uitsteken door out-of-the-box te denken? Wij groepsdieren hebben een reflex en dat is alles wat afwijkt de kop indrukken. En dan begint de onderstroom; mopperen, vertragen, roddelen… je kent het wel. Pas als diegene gezien en gehoord wordt ontstaat er weer veiligheid die nodig is voor een goed functioneren. Dat kan door echt interesse te tonen. Niet alleen het riedeltje bij de koffieautomaat, maar echte open interesse waar emotie aan te pas mag komen.
Wie neemt de eerste stap? Durf jij je kwetsbaar op te stellen en vervolgens de ander te accepteren zoals hij is? En andere ideeën te respecteren? Want hoe geweldig is het niet ons eigen brein uit te bereiden met ideeën van een ander? Dat dankzij onze verschillen er ruimte kan zijn voor inspiratie, innovatie en, nogal belangrijk – motivatie! Zie de ander, weet wat hem bezighoudt en ontdek de meerwaarde!
Ga eens op onderzoek uit en laat vooral weten wat het jou gebracht heeft!
voor jou 